زندگی شخصی و کودکی
حسین کعبی، معروف به «حسون»، در ۱ مهر ۱۳۶۴ (یا به گفته خودش احتمالاً ۱۳۵۷) در شهر اهواز، مرکز استان خوزستان، به دنیا آمد. او در یک خانواده پرجمعیت عرب از قبیله کعبی، یکی از قبایل مشهور خوزستان، بزرگ شد و فرزند آخر خانوادهای با ۹ برادر و ۴ خواهر بود. پدرش آشپز بازنشسته دانشگاه و پدربزرگش شیخ قبیله کعبی بود. حسین تحصیلات خود را تا مقطع دوم راهنمایی ادامه داد و سپس به دلیل علاقه شدید به فوتبال، تحصیل را رها کرد. او از کودکی در زمینهای خاکی لشکرآباد اهواز فوتبال بازی میکرد و با جثه کوچک خود به عنوان یک دریبلزن قهار شناخته میشد. کعبی متاهل است و یک پسر به نام بردیا دارد که مانند پدرش طرفدار پرسپولیس است. او همچنین در زمینه تجارت در ایران، امارات، کویت و قطر فعالیت دارد.
آغاز مسیر حرفهای در فوتبال ایران
حسین کعبی فوتبال حرفهای خود را در ۱۴ سالگی با پیوستن به آکادمی استقلال اهواز آغاز کرد و سپس در سال ۱۳۷۹ به آکادمی فولاد خوزستان منتقل شد. وینکو بگوویچ، سرمربی وقت فولاد، خیلی زود استعداد او را کشف کرد و کعبی در فصل ۸۲–۱۳۸۱ به ترکیب اصلی فولاد راه یافت. او با قد ۱۶۷ سانتیمتر و وزن ۶۳ کیلوگرم، در پست دفاع راست بازی میکرد و به دلیل سرعت، تکنیک و جنگندگیاش به سرعت درخشید. کعبی در فولاد خوزستان در ۴۲ بازی، ۵ گل و یک پاس گل به ثبت رساند و در سال ۱۳۸۳ با این تیم به قهرمانی لیگ برتر ایران دست یافت. او همچنین خیلی زود به تیم ملی ایران دعوت شد و در ردههای سنی زیر ۱۷، زیر ۲۰ و زیر ۲۳ سال بازی کرد.
تجربه بینالمللی و حضور در جام جهانی
کعبی در سال ۱۳۸۴ به تیم السد قطر پیوست و در ۱۸ بازی برای این تیم، ۳ گل به ثمر رساند. پس از یک فصل، به فولاد بازگشت و سپس در سال ۱۳۸۵ به تیم الامارات امارات ملحق شد. او در سال ۱۳۸۶ فرصتی برای بازی در لستر سیتی انگلستان به دست آورد، اما به دلیل اختلاف مدیر برنامههایش با کادر فنی، نتوانست جایگاه ثابتی پیدا کند و پس از چند بازی به ایران بازگشت. یکی از نقاط اوج دوران بازیگری کعبی، حضور در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان به عنوان دفاع راست تیم ملی ایران بود. او در این تورنمنت بهویژه در بازی مقابل پرتغال، عملکرد درخشانی در مهار لوئیس فیگو، ستاره پرتغالی، داشت که بسیار مورد توجه قرار گرفت. کعبی در مجموع ۸۹ بازی ملی انجام داد و ۲ گل برای تیم ملی به ثمر رساند، رکوردی که برخی منابع ادعا میکنند او را به بازیکنی با بیشترین بازی ملی تا پیش از ۲۴ سالگی در جهان تبدیل کرده است.
دوران باشگاهی و موفقیت با پرسپولیس
کعبی در سال ۱۳۸۶ به پرسپولیس تهران پیوست و در ۹ بازی برای این تیم به میدان رفت. او در فصل ۸۷–۱۳۸۶ با پرسپولیس به قهرمانی لیگ برتر ایران دست یافت. پس از بازگشت از لستر سیتی، بار دیگر به پرسپولیس پیوست و در ۱۰ بازی دیگر برای این تیم بازی کرد. کعبی سپس به تیمهای سایپا، استیل آذین، راهآهن، صنعت نفت آبادان و استقلال خوزستان پیوست. در سال ۱۳۹۵، پس از دو سال دوری از فوتبال، به سپیدرود رشت ملحق شد و با این تیم به لیگ برتر صعود کرد. او در سال ۱۳۹۸، در ۳۳ سالگی، در جریان بازی مقابل نساجی مازندران با تصمیم علی کریمی، سرمربی وقت سپیدرود، از دنیای بازیگری خداحافظی کرد. کعبی در مجموع در ۲۹۵ بازی باشگاهی در لیگ برتر ایران، ۲۳ گل به ثمر رساند و ۳ پاس گل داد. او همچنین به دلیل گل حیاتیاش به نساجی با سپیدرود، نقش مهمی در صعود این تیم به لیگ برتر داشت.
دوران مربیگری و حواشی
پس از خداحافظی از بازیگری، کعبی بلافاصله به کادر فنی سپیدرود رشت به عنوان کمک مربی پیوست. او در سال ۱۴۰۳ به عنوان دستیار میودراگ بوژوویچ در استقلال خوزستان مشغول به کار شد و هماکنون نیز در این تیم فعالیت میکند. کعبی در طول دوران حرفهای خود با حواشی متعددی مواجه بوده است، از جمله اظهارات جنجالی علیه مربیان و مسئولان فدراسیون فوتبال، مانند انتقاد از کارلوس کیروش و امیر قلعهنویی. او همچنین در سال ۱۴۰۳ به دلیل شکایت قلعهنویی در دادگاه کیفری تهران مجرم شناخته شد. کعبی در مصاحبهای جنجالی ادعا کرد که سن واقعیاش با شناسنامهاش متفاوت است و همسن سهراب بختیاریزاده (متولد ۱۳۵۲) است، هرچند این ادعا تأیید رسمی نشد. با وجود حواشی، کعبی به دلیل سبک بازی پرشور و تعصبش به تیمهایش، بهویژه در میان هواداران پرسپولیس و فولاد، به عنوان یکی از بازیکنان محبوب و پرافتخار فوتبال ایران شناخته میشود.