زندگی شخصی و کودکی
رسول پاکی خطیبی در ۳۱ شهریور ۱۳۵۷ در شهر تبریز، یکی از مراکز مهم فوتبال ایران، به دنیا آمد. او در خانوادهای فوتبالی بزرگ شد و برادر بزرگترش، حسین خطیبی، نیز بازیکن و مربی حرفهای فوتبال است. رسول از کودکی به فوتبال علاقه داشت و فعالیت خود را از مدرسه فوتبال تراکتورسازی زیر نظر مربیانی چون طالبی آغاز کرد. این محیط فوتبالی در تبریز، که شهری پرشور در زمینه ورزش است، به او کمک کرد تا استعدادش را خیلی زود نشان دهد. خطیبی در اواسط دهه ۷۰ ازدواج کرد و همسرش، الناز عابدینزاده، مربی فیتنس و بدنسازی است. آنها دو فرزند پسر به نامهای فراز (متولد ۱۳۷۷) و فرزام (متولد ۱۳۸۵) دارند. یکی از ویژگیهای جالب رسول که کمتر به آن پرداخته شده، توانایی او در تلاوت قرآن و اذانگویی است که همسرش از صدای زیبای او در این زمینه تعریف کرده است.
شروع حرفهای و دوران بازیگری در ایران
رسول خطیبی فوتبال حرفهای خود را در ۱۴ سالگی با پیوستن به تیم نوجوانان ماشینسازی تبریز در سال ۱۳۷۱ آغاز کرد. او سپس به تیمهای تجارت تهران و شهرداری تبریز پیوست و در سال ۱۳۷۷، در سن ۲۰ سالگی، به تیم ملی بزرگسالان ایران دعوت شد. خطیبی در پست مهاجم بازی میکرد و اگرچه اغلب در سایه ستارگانی چون علی دایی قرار داشت، در ۲۷ بازی ملی موفق به زدن ۵ گل شد. او در تیمهای مطرح ایرانی مانند تراکتورسازی، پاس تهران، استقلال تهران، سپاهان، گسترش فولاد و ماشینسازی بازی کرد. حضور او در پاس تهران بهعنوان سکوی پرتابی برایش عمل کرد و باعث شد تا در سال ۱۳۷۹ به تیم هامبورگ آلمان بپیوندد. خطیبی همچنین در جام ملتهای آسیا ۲۰۰۷ و جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان بهعنوان بازیکن تعویضی برای تیم ملی ایران به میدان رفت.
تجربه بینالمللی و بازی در خارج از ایران
خطیبی در سال ۱۳۷۹ با امضای قراردادی یکساله به تیم هامبورگ در بوندسلیگای آلمان پیوست، اما تنها در چند بازی فرصت حضور یافت و نتوانست جایگاه ثابتی در این تیم پیدا کند. پس از بازگشت به ایران، او دوباره به پاس تهران و سپس استقلال تهران پیوست. در سال ۱۳۸۴، خطیبی تجربه بازی در لیگهای عربی را با تیمهای الامارات، الشارجه و الظفره امارات به دست آورد. این دوره از زندگی حرفهای او، اگرچه موفقیت چشمگیری به همراه نداشت، تجربهای ارزشمند در مواجهه با سبکهای مختلف فوتبال بود. او در سال ۱۳۸۹ به ایران بازگشت و برای تیمهایی مانند سپاهان و گسترش فولاد بازی کرد تا اینکه در سال ۱۳۹۲، در بازی مقابل سپاهان بهعنوان بازیکن تعویضی برای گسترش فولاد به میدان رفت و پس از آن از دنیای بازیگری خداحافظی کرد.
دوران مربیگری و موفقیتها
پس از بازنشستگی، خطیبی خیلی زود وارد عرصه مربیگری شد و از فصل ۹۰–۹۱ هدایت ماشینسازی تبریز را بر عهده گرفت. اگرچه در آن فصل نتوانست این تیم را به لیگ برتر برساند، اما در فصل ۹۲–۱۳۹۱ با هدایت گسترش فولاد تبریز به مقام قهرمانی لیگ دسته اول رسید و این تیم را به لیگ برتر صعود داد. این موفقیت باعث شد تا کانون مربیان ایران او را بهعنوان «مربی سال فوتبال ایران» در آن فصل انتخاب کند. خطیبی در سال ۱۳۹۳ با قراردادی سهساله سرمربی تراکتورسازی شد، اما در میانه فصل از این تیم جدا شد. او در ادامه هدایت تیمهایی مانند سیاهجامگان، آلومینیوم اراک و مس کرمان را بر عهده گرفت و با آلومینیوم اراک نیز به لیگ برتر صعود کرد. خطیبی با سه صعود به لیگ برتر (با گسترش فولاد، ماشینسازی و آلومینیوم) رکورددار است. در تیرماه ۱۴۰۲، او سرمربی پیکان شد، اما پس از یک هفته از مس کرمان کنار گذاشته شد.