حسام حسن حسنین، متولد ۱۰ اوت ۱۹۶۶ در محله هِلوان قاهره، اسطوره فوتبال مصر و یکی از پرافتخارترین بازیکنان تاریخ این کشور است. او در خانوادهای پرجمعیت و نهچندان مرفه رشد کرد و با افتادن به زمین خاکیهای محله، عشق به فوتبال در وجودش شکل گرفت. وجود یک دوقلوی همسان (ابراهیم حسن) که بعدها همراه حسام تبدیل به نماد بزرگی شد، نقش مهمی در تربیت روحیه رقابتی او ایفا کرد. حسام پس از پیوستن به باشگاه الاهلی قاهره در سال ۱۹۸۲، مسیر درخشانی را آغاز کرد و توانست با کوشش و انگیزه خستگیناپذیرش جای خود را در دل هواداران باز کند.
درخشش در تیمهای باشگاهی
حسام حسن دوران طلایی خود را عمدتاً با الاهلی سپری کرد، جایی که در مجموع بیش از ۱۳ فصل حضورش، با کسب ۱۳ قهرمانی لیگ، ۵ جام حذفی و ۲ سوپر جام، نقش کلیدی داشت . انتقال او به زمالک در ابتدای دهه ۲۰۰۰ نیز با موفقیتی چشمگیر همراه بود؛ در آنجا نیز توانست عناوینی نظیر لیگ قهرمانان باشگاههای آفریقا را به کارنامهاش بیفزاید. علاوه بر این، تجربههایی در خارج از مصر مانند بازی در PAOK یونان و نئوچاتل ژاماکس سوئیس هم در کارنامهاش ثبت شده است .
آرزوی ملی و رکوردشکنی در تیم ملی
در عرصه ملی، حسام معروف به «مرد آهنی» مصر شد. وی ۱۷۷ بازی ملی انجام داد و با ۶۹ گل، تا سالها عنوان آقای گل تاریخ فوتبال کشورش را در اختیار داشت . او در هفت دوره جام ملتهای آفریقا حضور داشت و سه بار قهرمانی را جشن گرفت. همچنین نماینده مصر در جام جهانی ۱۹۹۰ میلادی بود؛ دورهای که مصر پس از ۵۶ سال به این رقابتها بازگشت
ویژگیهای فنی و شخصیتی
حسام با قامت ۱٫۷۸ متری، نشان داد که هوش بازی، قدرت بدنی و شوتهای قدرتمند، مهمترین ویژگیهایش هستند. لقب «ترس توپوان» (Iron Man) به دلیل استقامت بالا و مصدومنشدنش به او داده شد. همچنین او و برادر دوقلویش، ابراهیم، با بازی هماهنگ در میدان، یکی از متمایزترین زوجهای فوتبالی تاریخ آفریقا را خلق کردند .
مربیگری و میراث ماندگار
پس از پایان دوران بازی در اوایل دهه ۲۰۰۰، حسام وارد عرصه مربیگری شد. او به عنوان سرمربی تیم ملی مصر در فوریه ۲۰۲۴ انتخاب شد، همراه با ابراهیم به سمت مدیر فنی، که بازتاب زیادی در رسانهها داشت . تجربههای باشگاهیاش نیز شامل مربیگری در تیمهایی همچون زامالک، پیرا میدز و الاسماعیلی بود. میراث او در فوتبال مصر فراتر از آمار و ارقام است؛ او نماد انگیزه، وفاداری و عشق به کشورش محسوب میشود و تا نسلهای آینده به عنوان الگوی اخلاقی و حرفهای شناخته خواهد شد.